Σύνδρομο αποφρακτικής άπνοιας στον ύπνο

Γράφει η
MD, PhD ΜΑΛΛΙΟΥ ΣΑΒΒΟΥΛΑ
ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ – ΟΓΚΟΛΟΓΟΣ
ΓΓ. Ελληνικής Μαστολογικής Εταιρείας


Σύνδρομο αποφρακτικής άπνοιας στον ύπνο

Πολλοί πιστεύουν ότι το ροχαλητό είναι μικρή ενόχληση. Σε ορισμένες περιπτώσεις όμως μπορεί να είναι εκδήλωση της άπνοιας του ύπνου. Το σύνδρομο αυτό αναφέρεται στην στένωση ή απόφραξη των ανώτερων αεραγωγών κατά τη διάρκεια του ύπνου και προκαλεί διαταραχές του ύπνου, με αποτέλεσμα την υπερβολική υπνηλία όταν ο ασθενής είναι ξύπνιος και σε εγρήγορση.
Τα επεισόδια διακοπής της αναπνοής διαρκούν μερικά δευτερόλεπτα και η συχνότητά τους μπορεί να είναι από 20-30 την ώρα.
Τα συμπτώματα είναι ποικίλα:
-Δυνατό ροχαλητό και επεισόδια άπνοιας
-Ο ασθενής ξυπνά με ένα αίσθημα πνιγμονής
-Ο ασθενής έχει έντονη υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας και αυτή είναι και η πιο τυπική εκδήλωση. Αυτοί που έχουν άπνοια μπορούν να αποκοιμηθούν κατά τη διάρκεια της ημέρας ακόμη και όρθιοι
-Ο ασθενής ξυπνάει κουρασμένος
-Η συγκέντρωσή του δεν είναι καλή κατά τη διάρκεια της ημέρας
-Όταν ξυπνάει το πρωί έχει πονοκεφάλους
-Μπορεί να είναι παχύσαρκος και να έχει νυχτερινές εφιδρώσεις

Οι προδιαθεσικοί παράγοντες είναι η παχυσαρκία, η μεγάλη κατανομή λίπους στην περιοχή του λαιμού, οι υπερτροφικές αμυγδαλές, κάποιες ανωμαλίες του προσωπικού κρανίου, οι νευρομυικές παθήσεις, η λήψη μυοχαλαρωτικών και η κατανάλωση οινοπνεύματος.
Στις περισσότερες πνευμονολογικές κλινικές λειτουργούν ιατρεία ύπνου, στα οποία γίνεται πλήρης κλινικοεργαστηριακός έλεγχος και μελέτη ύπνου. Στη μελέτη ύπνου ο ασθενής κατά τη διάρκεια του ύπνου συνδέεται με ένα ειδικό μηχάνημα, που καταγράφει τα επεισόδια ροχαλητού, τις περιόδους άπνοιας, την οξυγόνωση του αίματος και την καρδιακή συχνότητα.
Η αντιμετώπιση του συνδρόμου αποφρακτικής άπνοιας περιλαμβάνει την απώλεια βάρους, την αποφυγή κατανάλωσης αλκοόλ και την κατάκλιση σε πλάγια θέση κατά τη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου.
Επίσης εφαρμόζεται ειδική συσκευή κατά τη διάρκεια του ύπνου που επιτρέπει την χορήγηση αέρα στον ασθενή υπό συνεχή πίεση για να μένουν ανοιχτές οι δίοδοι του αέρα στο ανώτερο αναπνευστικό σύστημα.