ΝΕΦΡΟΛΙΘΙΑΣΗ-ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Νεφρολιθίαση


Λίθοι νεφρών είναι τα στερεά τεμαχίδια που σχηματίζονται μέσα στο ουροποιητικό σύστημα.
Προκαλούν :
-πόνο (κωλικό νεφρών)
– ναυτία
– εμέτους
– αιματουρία
- ουρολοιμώξεις (ρίγη – πυρετικά κύματα)

Διάγνωση
Αναλύσεις ούρων
Ακτινολογικά μέσα (απλή νεφρών – σπειροειδές C.T.(χωρίς σκιαγραφικό) με ευαισθησία 93%, ειδικότητα 98% - ακρίβεια 97%
Υπερηχογράφημα νεφρών.

Θεραπεία
Αναλγητικά φάρμακα,
αντιβιοτικά επί λοιμώξεων,
ουρολογική χειρουργική επέμβαση
λιθοτριψία


Νεφρολιθίαση (πέτρες – λίθοι στα νεφρά)
Παρατηρείται στο 3-5% του γενικού πληθυσμού. Εμφανίζεται στην 3η – 4η δεκαετία της ζωής.
Συχνότητα άνδρες:γυναίκες = 3:1. Η στατιστική διαφορά ανδρών και γυναικών εξισώνεται στην 6η – 7η δεκαετία της ζωής τους.


Ανάλογα με τη σύστασή τους οι ουρόλιθοι διακρίνονται στις εξής κατηγορίες

Λίθοι ασβεστίου (Ca) 50% άνδρες – 75% γυναίκες. Κυρίως οξαλικού Ca, λιγότερο φωσφορικού Ca. Απλοί ή πολλαπλοί στον αριθμό στον αριθμό. Απλοί ή κοραλιοειδείς λίθοι σε οποιοδήποτε σημείο του ουροποιητικού, σπάνια στην ουροδόχο κύστη.
Λίθοι φωσφορικού Mg Αυξάνονται γρήγορα σε μέγεθος και γίνονται κοραλιοειδείς.
Λίθοι ουρικού οξέος και αλάτων (αμμωνίας – Na) 5-10%
Μεικτοί λίθοι οξαλικού Ca ± ανθρακικού Ca ή εναμμώνιου φωσφορικού Ca – ουρικού οξέος/άλατος και ασβεστίου Το 20% των ουρικών λίθων περιέοχυν και οξαλικό και φωσφορικό Ca.
Λίθοι από οργανικές ουσίες Από κυστίνη – ξανθίνη – βλεννοπρωτεΐνη. Σπάνιοι λίθοι.
Λίθοι από συγκρίμματα φαρμακευτικών ουσιών Από σουλφοναμίδη – τριαμτερένη – ινδιναβίρη. Σπάνιοι.
Λίθοι από στρουβίτη Είναι συνώνυμοι με λίθους από Mg – αμμωνία – φωσφορικά άλατα.

Οι πιο κοινοί τύποι λίθων περιλαμβάνουν ασβέστιο στη σύνθεσή τους γι΄ αυτό και είναι ακτινοσκιεροί.
Οι λίθοι του ουρικού οξέος είναι ακτινοδιαπερατοί, δηλαδή δεν φαίνονται, δεν προσδιορίζονται στις ακτινογραφίες, αλλά επειδή συνήθως περιέχουν ουρικό οξύ και οξαλικό Ca είναι ακτινοσκιεροί.
Λίθοι από κυστίνη έχουν χαρακτηριστική εμφάνιση με στρογγυλά άκρα και λεία επιφάνεια.

Γεωγραφικές περιοχές με υψηλή υγρασία και αυξημένη θερμοκρασία ευνοούν τον σχηματισμό λίθων.

Δίαιτα και πρόσληψη υγρών παίζει ρόλο.

Οι έχοντες λίθους καλό είναι να περιορίζουν το αλάτι και τα λευκώματα και να πίνουν πολύ νερό.

Αύξηση λήψης NaCl αυξάνει τα άλατα του Ca και ευνοεί το σχηματισμό της «φωλιάς» του λίθου. Περιορισμός αλατιού 100 meq/L πρωτεΐνη να περιοριστεί 1g / Kgr / daily.

Αυξημένη λήψη πρωτεΐνης – λευκωμάτων οδηγεί σε αύξηση αποβολής δια των ούρων (protein intake 1g / Kgr / daily) οξαλικών – Ca – ουρικού οξέος. Επίσης ελαττώνει την αποβολή κιτρικών.

Οι υδατάνθρακες και τα λίπη δεν ενοχοποιούνται στον σχηματισμό λίθων. Το κοινό πίτουρο μειώνει την αποβολή Ca δια των ούρων δεσμεύοντας το Ca που κυκλοφορεί.
Γενικά η αποχή από ασβεστούχες τροφές δεν έχει επίπτωση στο σχηματισμό λίθων (παρά σε μια κληρονομημένη πάθηση μεταβολισμού Ca).

Η καθιστική ζωή και τα καθιστικά επαγγέλματα ευνοούν το σχηματισμό λίθων.

Γενετικοί παράγοντες παίζουν ρόλο στο σχηματισμό λίθων.
Η Κυστινουρία που είναι αυτοσωματικός υπολειπόμενος κληρονομούμενος χαρακτήρας ευνοεί τον σχηματισμό λίθων. Έτσι ομόζυγοι άνθρωποι με το ίδιο γενετικό ελάττωμα εμφανίζουν αύξηση κυστίνης και επομένως προδιάθεση για σχηματισμό λίθων.
Η σωληναριακή νέκρωση που οφείλεται σε εκλεκτική μειωμένη αντίδραση σε ορισμένες ουσίες (HCO3 – αλδοστερόνη : ορμόνη) των σωληναρίων των νεφρών μεταβιβάζεται κληρονομικά και νεφρολιθίαση παρατηρείται στο 75% των ασθενών με τη νόσο.

Κλινική εικόνα
Οξύ επεισόδιο Κωλικός νεφρού:
Οξεία κατάσταση που συνοδεύεται από οξύτατο πόνο, που αντανακλά στη μέση του ατόμου ή στα ουρητικά και γεννητικά όργανα (εξαρτάται από την εντόπιση του λίθου).
Ναυτία – εμετοί – τροφώδεις και χολώδεις συνοδεύουν τον κωλικό νεφρού
Λοίμωξη μπορεί να εμφανιστεί και να συνυπάρχει με τη Ν.Φ.Λ. Ο κωλικός νεφρού οφείλεται στις μυϊκές συσπάσεις του ουρητήρα, διαρκεί 20-60 λεπτά, εμφανίζεται κατά ώσεις.

Ο πόνος συνοδεύεται από:
1Αιματουρία: Μακροσκοπική (ορατή με το κοινό μάτι στα αποβαλλόμενα ούρα) ή μικροσκοπική (αντιληπτή μόνο στο μικροσκόπιο). Ποσοστό εμφάνισης έως 95%.
2Δυσουρικά ενοχλήματα: Δυσκολία στην προσπάθεια ούρησης ή μη ελεγχόμενης επιθυμίας προς ούρηση. Βέβαια αρκετές φορές ή νεφρολιθίαση βρίσκεται τυχαία σε ακτινολογικό έλεγχο (παρουσία μονήρους ή πολλαπλών λίθων). Οι κοραλιοειδείς (σαν σχήμα κοραλλιού) λίθοι δεν προκαλούν συνήθως συμπτώματα εκτός αν αποσπαστούν συγκρίμματα από τον πυρήνα των λίθων τα οποία προκαλούν κωλικό νεφρού.
Η διαγνωστική προσπέλαση επίσης βασίζεται βέβαια και στο ιστορικό (ατομικό και οικογενειακό) του ασθενούς, σε προηγούμενα επεισόδια αιματουρίας, σε παθήσεις που συνυπάρχουν και ευνοούν τον σχηματισμό νεφρολίθων. Βέβαια η αιματουρία αλλά και η αποβολή λίθου ή λίθων με τα ούρα πιστοποιεί την διάγνωση του κωλικού νεφρού και της υποκείμενης νεφρολιθίασης. Βοήθεια διαγνωστική επίσης δίνει ο προσδιορισμός του pH των ούρων (κανονικό 5,5 – κάτω του 5,5 προκαλείται από πέτρες ουρικού οξέος ή κυστίνης – pH>7,2 , από πέτρα στρουβίτη και παράλληλη λοίμωξη.


Διάφορες παθήσεις προάγουν το σχηματισμό λίθων όπως:

1Νόσοι Crohn (φλεγμονώδης νόσος εντέρου)

2Εκτομή (εγχείριση) εντέρου

3Παρατεταμένη χρήση αντιβιοτικών (ευνοεί το σχηματισμό ουρολίθων διότι προκαλεί αλλαγή γαστρεντερικής χλωρίδας εντέρου) και προκαλεί λίθους από οξαλικό και ουρικό ασβέστιο

4Σπογγώδεις νεφροί (Σ.Ν.) (άγνωστης αιτίας νόσος νεφρών χαρακτηρίζεται από σχηματισμό και στα δύο νεφρά κύστεων που προκαλούν ανωμαλία στην ανατομική των νεφρών. Πολλές φορές διαδράμει ο Σ.Ν. χωρίς συμπτώματα. Προδιαθέτει σε σχηματισμό νεφρολιθίασης και ουρολοιμώξεις. Θεραπεία: Πολλά υγρά χρήση thiazides)

5Λήψη μεγάλων δόσεων βιταμινών π.χ. Βιτ. C > 200 gr/24ωρο (> 200 mgr/24ωρο οδηγεί σε σχηματισμό λίθων οξαλικού ασβεστίου.

6Ουρική νόσος και παχυσαρκία συνδέονται με σχηματισμό λίθων ουρικού και οξαλικού Ca.

7Αιματολογικά νοσήματα (μυελοϋπερπλασικά σύνδρομα – μυελοσκλήρυνση) προκαλούν τη δημιουργία ουρικών ή μεικτών λίθων.

8Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός (υπερλειτουργία των παραθυρεοειδών αδένων που ρυθμίζουν φυσιολογικά την ομοιοστασία Ca στο αίμα)

9Σαρκοείδωση

10Υπέρταση, που πρόσφατα έχει συσχετιστεί με νεφρολιθίαση

11Φάρμακα επίσης προκαλούν σχηματισμό νεφρολίθων

α) Η βιταμίνη D αυξάνει την απορρόφηση από το έντερο του Ca προκαλώντας ασβεστουρία (αποβολή Ca δια των ούρων).

β) Ακεταζολαμίδη και αντιεπιληπτικά φάρμακα

γ) Τριαμπερένη

δ) Σουλφαδιαζίδη: ουσίες που δύσκολα διαλύονται στα ούρα, ευνοούν έτσι τη δημιουργία κρυστάλλων, δημιουργία πυρήνων νεφρολιθίασης

ε) Ινδιναβίρη: Φάρμακο για το AIDS που προκαλεί αναστολή ενζύμων – δημιουργία λίθων

Βασικό στοιχείο για τη διάγνωση και διαφοροποίηση της σύστασης των ουρολίθων αποτελεί η εκτίμηση και μέτρηση ουσιών που προκαλούν τους ουρολίθους (λιθογόνες ουσίες). Συνήθως η εξέταση γίνεται στην πρώτη προβολή.
Σημείωση: Διενεργούνται 2-3 συλλογές ούρων 24 ωρών (μεγαλύτερη πιθανότητα ανίχνευσης) και μετά από συνεννόηση με τον κλινικό και εργαστηριακό γιατρό παραδίδονται στο μικροβιολογικό εργαστήριο. Συνήθως η πρώτη συλλογή είναι 24ωρη λήψη ούρων χωρίς προετοιμασία δίαιτας. Η δεύτερη συλλογή γίνεται με ελεγχόμενη δίαιτα Ca 400mgr/dl και Na 100meQ/L. Επίσης την Τρίτη επίσκεψη γίνεται μέτρηση παραθορμόνης στο αίμα και δοκιμασία φόρασης Ca.
Οι ουσίες που συνήθως μετρούνται στα ούρα είναι:
Ουσία Άνδρες Γυναίκες
1 Ασβέστιο (mgr/24ωρο) <300 <250
2 Ουρικό οξύ (mgr/24ωρο) <800 <750
3 Οξαλικά άλατα (mgr/24ωρο)<45 <45
4 Κιτρικά άλατα (mgr/24ωρο)>320 >320
5 Φωσφόρος (mgr/24ωρο) 500-1000500-1000
6 Κυστίνη (mgr/24ωρο) 30 30
7 Κρεατινίνη (mgr/24ωρο) 20-25 15-20
8 Κάλιο (meq/L) 25-125 25-125 25-125
9 Νάτριο (meq/L) <200 <250 <250
10 Μαγνήσιο (mgr/24ωρο) >50 >50

Η τελική διάγνωση αλλά και θεραπεία της νεφρολιθίασης γίνεται:
• με την αποβολή του λίθου
• με την χημική ανάλυση και εξέταση του λίθου αυτού (για να προσδιοριστούν τα συστατικά που τον αποτελούν και να οριστεί έτσι η προληπτική δίαιτα και αποχή που εξαρτάται από τα συστατικά που σχηματίζουν το λίθο (π.χ. λίθοι από οξαλικά άλατα, λίθοι από οξαλικό οξύ) και
• με λιθοτριψία – χειρουργική επέμβαση.

Δίαιτα ουρικού οξέος Τροφές πλούσιες σε οξαλικό οξύ: Λάπαθο, Σπανάκι, Καρότο, Πιπέρι, Τσάι, Κακάο.

Σε σχετικές έρευνες έχει φανεί ότι, εάν κάποιος εμφανίσει νεφρολιθίαση μία φορά, έχει αυξημένες πιθανότητες να επανεμφανίσει και στη μετέπειτα ζωή του. Ε

Ο πιο σημαντικός διατροφικός παράγοντας που προλαμβάνει το σχηματισμό των κρυστάλλων είναι η πρόσληψη μεγάλων ποσοτήτων υγρών. Έχει βρεθεί ότι στα άτομα που πίνουν περισσότερα από 3 λίτρα υγρών/ ημέρα έχουν περίπου 30% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν πέτρες στα νεφρά.

Άλλοι διατροφικοί παράγοντες που παίζουν καίριο ρόλο στην πρόληψη της εμφάνισης πέτρας στα νεφρά είναι η χαμηλή κατανάλωση νατρίου (αλατιού) και η αποφυγή υπερκατανάλωσης ζωικής πρωτεΐνης. Φαίνεται πως η συχνή και σε μεγάλες ποσότητες κατανάλωση κόκκινου κρέατος, πουλερικών, αβγού, τυριού (ιδιαιτέρως αλμυρού) και ψαριού μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση. Οσον αφορά τη θεωρία ότι κάποιος που πάσχει από νεφρολιθίαση δεν θα πρέπει να καταναλώνει γαλακτοκομικά προϊόντα λόγω του ασβεστίου που περιέχουν, δεν υπάρχουν -τουλάχιστον ακόμη- μελέτες που να αποδεικνύουν κάτι τέτοιο. Ωστόσο, καλό θα είναι να αποφεύγεται η υπερκατανάλωση προϊόντων που περιέχουν οξαλικά οξέα, όπως είναι το σπανάκι, η σοκολάτα (κακάο), οι φράουλες, τα φιστίκια και τα παντζάρια, έτσι ώστε να μην αυξάνεται η συγκέντρωση οξαλικού οξέος στα ούρα.
Ένας άλλος παράγοντας που ενδέχεται να επηρεάσει την εμφάνιση της νεφρολιθίασης είναι η βιταμίνη C, η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στην σύνθεση του οξαλικού οξέως στον ανθρώπινο οργανισμό. Συνιστάται η αποφυγή λήψης διατροφικών συμπληρωμάτων αυτής της βιταμίνης, αλλά όχι των φρούτων και λαχανικών που την περιέχουν. Η συχνή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών μπορεί να δράσει προληπτικά, καθώς ορισμένα συστατικά τους, όπως είναι για παράδειγμα το κάλιο, εμποδίζουν το σχηματισμό κρυστάλλων ασβεστίου και ουρικού οξέος.

Συνοψίζοντας τα παραπάνω, συμπεραίνουμε ότι η νεφρολιθίαση είναι μια πάθηση που μπορεί και να αποφευχθεί αλλά και να αντιμετωπιστεί (αν και εφόσον δεν έχει χορηγηθεί κάποια φαρμακευτική αγωγή), με την κατάλληλη διατροφή και σύμφωνα πάντα με τις συστάσεις των ειδικών. Η υιοθέτηση αυτών των απλών διατροφικών συμβουλών μπορεί να συμβάλλει σε καλύτερη ποιότητα ζωής τόσο σε ασθενείς με νεφρολιθίαση όσο και σε άτομα που απλά ακολουθούν την τακτική της πρόληψης


Θα πρέπει να πούμε εδώ ότι υπό φυσιολογικές συνθήκες, παρ' όλον ότι τα ούρα περιέχουν άλατα σε πολύ πυκνή διάλυση, η κρυστάλλωση των αλάτων εμποδίζεται από κάποιες ουσίες που έχουν τα ούρα, που λέγονται αναστολείς κρυσταλλώσεως. Για να δημιουργηθούν λοιπόν λίθοι θα πρέπει να υπάρξουν κάποιες από τις παρακάτω προϋποθέσεις.
Πολύ πυκνά ούρα. Ούρα δηλαδή με υπερκεκορεσμένα διαλύματα αλάτων, που μπορούν να προέλθουν είτε από αυξημένη αποβολή αλάτων από διάφορες παθολογικές αιτίες, είτε από στέρηση υγρών (αφυδάτωση).
Λίμναση των ούρων σε κάποιο σημείο του αποχετευτικού συστήματος, λόγω αποχετευτικού προβλήματος, με αποτέλεσμα την καθίζηση των αλάτων των ούρων και τη δημιουργία λίθων.
Μόλυνση των ούρων (ουρολοίμωξη) από διάφορα μικρόβια που διασπούν την ουρία και δημιουργούν κατάλληλες συνθήκες καθιζήσεως και σχηματισμού λίθων από εναμμώνιο φωσφορικό μαγνήσιο (φλεγμονώδεις λίθοι).
Ενδογενείς (γονιδιακοί) παράγοντες. Έχει παρατηρηθεί ότι παρ'όλον ότι σε πολλούς ανθρώπους δημιουργούνται κατά καιρούς συνθήκες ευνοϊκές για τη δημιουργία ουρολίθων, εν τούτοις δεν κάνουν όλοι οι άνθρωποι λίθους με την ίδια ευκολία. Φαίνεται λοιπόν ότι υπάρχει και γονιδιακή λιθογενετική προδιάθεση, που τη φέρνει κανείς από τη γέννηση του και έχει να κάνει και με τους αναστολείς της κρυσταλλώσεως των ούρων.



Τα συμπτώματα της ουρολιθίασης εξαρτώνται από την εντόπιση του λίθου. Ας παρακολουθήσουμε λοιπόν την εξέλιξη ενός λίθου, που κατά κανόνα ξεκινάει το σχηματισμό του στον ένα ή στον άλλο νεφρό.
Οι πιθανότητες εξέλιξης του είναι οι εξής:
• Να προωθηθεί από τον νεφρό στον ουρητήρα και από εκεί στην ουροδόχο κύστη και να αποβληθεί με την ούρηση (αυτόματη αποβολή ουρολίθου). Να παραμείνει και να μεγαλώσει μέσα στον νεφρό και να εγκλωβιστεί εκεί, χωρίς πιθανότητα, λόγω μεγέθους, να προχωρήσει προς τον ουρητήρα (νεφρολιθίαση).
• Να προχωρήσει μέσα στον ουρητήρα και να σφηνωθεί σε κάποιο στενό σημείο του ουρητήρα, χωρίς δυνατότητα παραπέρα προώθησης (λιθίαση ουρητήρα).
• Να πέσει στην ουροδόχο κύστη και για διάφορους λόγους να μην αποβληθεί αλλά να παραμείνει μέσα στην κύστη και μερικές φορές να πάρει τεράστιες διαστάσεις. Αυτή είναι η ετερόχθονη λιθίαση της κύστεως, από πέτρες που μετανάστευσαν από τους νεφρούς. Υπάρχει και η αυτόχθονη λιθίαση της κύστεως, από πέτρες που δημιουργήθηκαν επί τόπου, συνεπεία συνήθως κατακράτησης ούρων μέσα στην κύστη από διάφορες αιτίες, π.χ. υπερτροφία προστάτη κλπ.
• Να προωθηθεί και να σφηνωθεί μέσα στην ουρήθρα (λιθίαση ουρήθρας).
1. Στην πρώτη περίπτωση (αυτόματη αποβολή), ο λίθος κατά τη διαδρομή του μπορεί να προκαλέσει παροδική παρακώλυση στην αποχέτευση των ούρων, που θα εκδηλωθεί με ελαφρούς και παροδικούς κωλικούς, καθώς και πιθανούς μικροτραυματισμούς των ουροφόρων οδών που θα εκδηλωθούν με αιματουρία. Αυτή είναι η πιο ευνοϊκή εξέλιξη μίας ουρολιθίασης και συνήθως αφορά σε μικρούς λίθους διαμέτρου κάτω των 4 χιλ.
2. Στη δεύτερη περίπτωση (νεφρολιθίαση), ο λίθος μπορεί να βρίσκεται σε κάλυκα του νεφρού, στην πύελο του νεφρού ή να καταλαμβάνει πύελο και κάλυκες (κοραλλιοειδής λιθίαση). Όταν βρίσκεται σε κάλυκα συνήθως είναι ασυμπτωματικός. Όταν είναι στην πύελο, φράζει την έξοδο των ούρων από τον νεφρό προς τον ουρητήρα, με αποτέλεσμα τη συσσώρευση ούρων υπό πίεση μέσα στον νεφρό. Αυτή η κατάσταση (αύξηση της ενδονεφρικής πίεσης) εκδηλώνεται με κωλικό του νεφρού. Ο κωλικός του νεφρού είναι ένας έντονος και ανυπόφορος πόνος στην περιοχή του νεφρού, που δεν υποχωρεί σε κανένα σχεδόν παυσίπονο και συνοδεύεται από μετεωρισμό, τάση για εμετό και ενίοτε εμετό.
3. Στην τρίτη περίπτωση (λιθίαση ουρητήρα), που η απόφραξη των ούρων είναι στο επίπεδο του ουρητήρα, συμμετέχει και ο ουρητήρας στον κωλικό, όπου εκτός των αναφερθέντων στον κωλικό του νεφρού, προστίθεται και πόνος κατά μήκος του ουρητήρα, με αντανάκλαση πολλές φορές και στα γεννητικά όργανα, ιδίως στο σύστοιχο όρχι. Όταν δε ο λίθος είναι πολύ κοντά στην ουροδόχο κύστη, προστίθεται στα παραπάνω και ένα βασανιστικό αίσθημα συνεχούς επιθυμίας για ούρηση.
4. Στην τέταρτη περίπτωση (λιθίαση κύστεως), δεν υπάρχει απόφραξη των ούρων στο ανώτερο ουροποιητικό, δεν αυξάνει η πίεση των ούρων μέσα στο νεφρό και συνεπώς δεν υπάρχει κωλικός. Λόγω όμως της ύπαρξης του ξένου σώματος (λίθου) μέσα στην κύστη υπάρχουν ερεθιστικά από την κύστη συμπτώματα, όπως συχνουρία και τσούξιμο στην ούρηση. Ενίοτε δε όταν ο λίθος πηγαίνει προς την έξοδο των ούρων (έσω στόμιο ουρήθρας), η ούρηση μπορεί να γίνεται με διακοπές.
5. Στην πέμπτη περίπτωση (λιθίαση ουρήθρας), η ούρηση είναι σχεδόν αδύνατη, λόγω απόφραξης της ουρήθρας και οδηγεί σε οξεία επίσχεση ούρων, που είναι μία άκρως βασανιστική κατάσταση και απαιτεί επείγουσα αντιμετώπιση.
6. Σε όλες τέλος τις περιπτώσεις, λόγω τραυματισμού των ουροφόρων οδών μπορεί να παρατηρηθεί αιματουρία μικροσκοπική ή μακροσκοπική, ενώ η ύπαρξη λιθίασης προδιαθέτει και σε ουρολοίμωξη, που είναι μία σοβαρή επιπλοκή της λιθίασης.
Διάγνωση της λιθίασης του ουροποιητικού

Η αντιμετώπιση της ουρολιθίασης σε ορισμένες περιπτώσεις πρέπει να είναι άμεση και αποτελεσματική, διότι όταν υπάρχει απόφραξη των ουροφόρων οδών ο κίνδυνος υδρονέφρωσης και πλήρους καταστροφής του νεφρού είναι άμεσος. Όταν μάλιστα επιπλακεί και με ουρολοίμωξη, η καταστροφή του νεφρού είναι ραγδαία.
Η θεραπεία της ουρολιθίασης όπως αναφέραμε και προηγουμένως αναλόγως με την περίπτωση και με το είδος της λιθίασης, μπορεί να είναι:
• Συντηρητική-φαρμακευτική
• Εξωσωματική λιθοτριψία
• Ενδοσκοπική
• Χειρουργική
Συντηρητική - φαρμακευτική θεραπεία μπορεί να εφαρμοστεί στους φλεγμονώδεις λίθους, στους ουρικούς λίθους και στους λίθους από κυστίνη, που και οι τρεις αυτές κατηγορίες μαζί αντιπροσωπεύουν το 1/4 των λιθιάσεων. Συντηρητικά επίσης πρέπει να αντιμετωπιστούν και οι υπόλοιποι λίθοι όταν δεν προκαλούν απόφραξη, δεν κάνουν συχνούς και έντονους κωλικούς και το μέγεθος τους είναι τέτοιο, ώστε να δίνει ελπίδες αυτόματης αποβολής.
Η εξωσωματική λιθοτριψία αποτέλεσε μια πραγματική επανάσταση στην αντιμετώπιση της ουρολιθίασης και έχει αντικαταστήσει κατά 95% τη χειρουργική θεραπεία των λίθων του ανώτερου ουροποιητικού (νεφρών-ουρητήρων) με καταπληκτικά αποτελέσματα.
Η ενδοσκοπική αντιμετώπιση αφορά κυρίως στους λίθους της ουροδόχου κύστεως, αλλά και σε μερικούς λίθους ουρητήρων, που δεν στάθηκε δυνατό να σπάσουν με την εξωσωματική λιθοτριψία. Στην ενδοσκοπική αντιμετώπιση θα συμπεριλάβουμε και τη διαδερμική λιθοτριψία λίθων των νεφρών, που όμως οι ενδείξεις της έχουν περιοριστεί μόνο σε μεγάλους λίθους των νεφρών σε συνδυασμό με την εξωσωματική λιθοτριψία.
Τέλος η χειρουργική θεραπεία έχει περιοριστεί σήμερα σε λιγότερο από το 5% των περιπτώσεων, εκεί που όλες οι προηγούμενες μέθοδοι δεν μπόρεσαν να δώσουν λύση.


Πρόληψη λιθίασης ουροποιητικού
Αφού αντιμετωπιστεί το οξύ επεισόδιο μίας λιθίασης και ο ασθενής απαλλαγεί από το λίθο του, θα πρέπει να γίνει ο απαραίτητος έλεγχος και να ληφθούν τα αναγκαία προληπτικά μέτρα, ώστε να προληφθούν οι υποτροπές, που στην περίπτωση των λιθιασικών ασθενών είναι πολύ συνηθισμένες. Και αυτό γιατί "ο λίθος" δεν είναι η "νόσος" του ασθενούς, αλλά το αποτέλεσμα ή το προϊόν αν θέλετε μίας νόσου, που είναι η λιθιασική νόσος, αποτέλεσμα της οποίας είναι "ο λίθος". Ο έλεγχος λοιπόν του λιθιασικού ασθενούς αποβλέπει στο να ανακαλύψει την αιτία της λιθίασης, ώστε να μπορέσει να τη θεραπεύσει.
Κατ' αρχήν ένας πλήρης ουρολογικός έλεγχος θα αναζητήσει και θα διορθώσει πιθανά προβλήματα του αποχετευτικού συστήματος, που προκαλούν στάση ούρων και προδιαθέτουν σε ουρολοιμώξεις και λιθιάσεις.
Ακολούθως ένας εκτεταμένος βιοχημικός έλεγχος αίματος και ούρων θα αναζητήσει πιθανές παθολογικές αιτίες, που οδηγούν σε ουρολιθιάσεις. Το θέμα αυτό είναι τεράστιο και μέσα στα πλαίσια μιας εκλαϊκευμένης παρουσίασης μόνο κάποιες γενικότητες θα μπορούσαν να αναφερθούν.
Έτσι σε γενικές γραμμές και με κάποια υπεραπλούστευση, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο βιοχημικός έλεγχος θα μας αποκαλύψει:
Αυξημένο ουρικό οξύ αίματος και ούρων, υπεύθυνο για τη δημιουργία λίθων ουρικού οξέως.
Κυστινουρία, υπεύθυνη για τους λίθους από κυστίνη Αυξημένη αποβολή ασβεστίου από τα ούρα, που μπορεί να οφείλεται σε υπερπαραθυρεοειδισμό, υπερβιταμίνωση D, διάφορες κακοήθεις νόσους, ακινησία κλπ, ή να είναι ιδιοπαθής. Αυτή είναι υπεύθυνη για τους ασβεστούχους λίθους.
Αυξημένη αποβολή οξαλικών από τα ούρα, που μπορεί να είναι συγγενής (έλλειψη κάποιου ενζύμου), επίκτητη (συνεπεία διαφόρων παθήσεων του εντέρου) ή ιδιοπαθής (χωρίς συγκεκριμένη αιτία) και ευθύνεται για τους λίθους οξαλικού ασβεστίου. Ο συνδυασμός υπερασβεστουρίας και υπεροξαλουρίας είναι ο πιο επικίνδυνος συνδυασμός για τη δημιουργία λίθων.
Παθολογικά επίπεδα στο αίμα και στα ούρα διάφορων άλλων κρίσιμων ουσιών και ιχνοστοιχείων, όπως φωσφόρος, μαγνήσιο, κιτρικά, κλπ.
Τέλος υπάρχουν και περιπτώσεις όπου δεν βρίσκεται κανένας από τους παραπάνω προδιαθετικούς παράγοντες.

Ανάλογα με τα ευρήματα του ελέγχου θα εφαρμοστούν διάφορα θεραπευτικά και προληπτικά μέτρα, που μπορούν να διακριθούν σε ειδικά και γενικά.

Τα ειδικά μέτρα είναι διαφορετικά για την κάθε περίπτωση και θα εφαρμοστούν με τις οδηγίες του θεράποντα γιατρού.

Τα γενικά μέτρα μπορούν και πρέπει να εφαρμόζονται για την πρόληψη όλων των λιθιάσεων, ανεξαρτήτως αιτιολογίας.
Το πρώτο και καλύτερο τέτοιο μέτρο είναι η λήψη άφθονων υγρών, κυρίως νερού, που να εξασφαλίζουν αποβολή ούρων πάνω από 2 λίτρα ημερησίως. Αυτό σημαίνει, ανάλογα και με τις κλιματολογικές συνθήκες, ότι ένας ασθενής με λιθιασική προδιάθεση πρέπει να καταναλίσκει τουλάχιστον πάνω από 3 λίτρα νερού ημερησίως.
Ένα άλλο μέτρο είναι ο περιορισμός των τροφών που περιέχουν πολύ ασβέστιο, κυρίως τα γαλακτοκομικά προϊόντα, καθώς και των πλούσιων σε οξαλικά τροφών και υγρών, όπως ορισμένα λαχανικά, κακάο, σοκολάτες, τσάι κλπ. Βέβαια όλες αυτές οι διαιτητικές προφυλάξεις έχουν περιορισμένη και εν πολλοίς αμφισβητούμενη αξία και μόνο η συστηματική πόση άφθονου νερού είναι ο πιο σίγουρος και αποτελεσματικός τρόπος πρόληψης των λιθιάσεων του ουροποιητικού.

Νέα στοιχεία για αυξημένο κίνδυνο νεφρολιθίασης μετά το γαστρικό bypass

Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση γαστρικής παράκαμψης (γαστρικό bypass) παρουσιάζουν ορισμένες μεταβολές στη σύσταση των ούρων τους που αυξάνουν τον κίνδυνο νεφρολιθίασης.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης τους, που δημοσιεύθηκε στο τεύχος Μαρτίου του περιοδικού The Journal of Urology, κάποιες από τις μεταβολές αυτές στη σύσταση των ούρων θέτουν τα άτομα που έχουν υποβληθεί στη χειρουργική επέμβαση για την απώλεια βάρους σε υψηλότερο κίνδυνο για το σχηματισμό λίθων στους νεφρούς, σε σύγκριση με τα παχύσαρκα άτομα που δεν έχουν υποβληθεί στην επέμβαση.
Οι ερευνητές συνέλεξαν δείγματα ούρων από τα 38 άτομα που συμμετείχαν στη μελέτη, που στη συνέχεια χωρίσθηκαν σε δύο ομάδες (16 γυναίκες και 3 άνδρες σε κάθε μία), στη μία εκ των οποίων εφαρμόσθηκε χειρουργική επέμβαση γαστρικής παράκαμψης Roux-en-Y (RYGB) και στην άλλη όχι.
Τα ευρήματα μετά τη χειρουργική επέμβαση έδειξαν ότι η έκκριση οξαλικών στα ούρα ήταν σημαντικά μεγαλύτερη στους συμμετέχοντες που υποβλήθηκαν στη χειρουργική επέμβαση, σε σύγκριση με εκείνους που δεν χειρουργήθηκαν (47% έναντι 10,5%, αντίστοιχα). Επιπλέον, η ποσότητα κιτρικών στα ούρα ήταν χαμηλή σε πολύ περισσότερους ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε γαστρική παράκαμψη, σε σύγκριση με τους υπόλοιπους συμμετέχοντες (32% to 5%).
Τα οξαλικά, εξηγούν οι επιστήμονες, είναι ουσίες που εντοπίζονται σε υψηλές ποσότητες στην πλειονότητα των περιστατικών νεφρολιθίασης, ενώ τα κιτρικά είναι γνωστό ότι εμποδίζουν το σχηματισμό λίθων στους νεφρούς.
«Περίπου οι μισοί ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε γαστρική παράκαμψη και δεν είχαν ιστορικό νεφρολιθίασης παρουσίασαν υψηλά επίπεδα οξαλικών και χαμηλά επίπεδα κιτρικών στα ούρα, δύο παράγοντες που οδηγούν στο σχηματισμό λίθων στους νεφρούς.
Αν και το αίτιο του σχηματισμού λίθων στους νεφρούς μετά τη βαριατρική χειρουργική δεν είναι απόλυτα σαφές, η μελέτη επιβεβαιώνει τα ευρήματα προηγούμενων ερευνών και δείχνει ότι τόσο οι ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση για την απώλεια βάρους όσο και οι θεράποντες ιατροί τους θα πρέπει να είναι σε ετοιμότητα για τον αυξημένο αυτό κίνδυνο, καθώς το πρόβλημα μπορεί να εμφανισθεί μήνες ή ακόμη και έτη μετά την επέμβαση.

Μεγαλύτερος κίνδυνος νεφρολιθίασης για τους παχύσαρκους


Τα παχύσαρκα άτομα είναι πιθανότερο να εκδηλώσουν νεφρολιθίαση, συγκριτικά με τα άτομα που έχουν φυσιολογικό βάρος, αλλά η νοσογόνος παχυσαρκίας δεν επισύρει επιπλέον κίνδυνο, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of Urology.
Δεν είναι ξεκάθαρο γιατί το βάρος επηρεάζει τα ποσοστά νεφρολιθίασης, αν και έχουν διατυπωθεί αρκετές θεωρίες.
Οι επιστήμονες ανέλυσαν αρχεία από εθνικής εμβέλειας ιδιωτική βάση ασφαλιστικών δεδομένων της περιόδου 2002-2006, που αφορούσαν περισσότερα από 95.000 άτομα.
Εντοπίστηκαν 3.257 άτομα με νεφρολιθίαση. Οι άνδρες είχαν διπλάσιες πιθανότητες να έχουν νεφρολιθίαση, ενώ ο κίνδυνος αυξανόταν ανάλογα με την ηλικία.
Ο Δείκτης Μάζας Σώματος χρησιμοποιήθηκε για τον καθορισμό του βάρους των συμμετεχόντων.
Μεταξύ των ατόμων που καταχωρήθηκαν ως φυσιολογικού βάρους (ΔΜΣ 18,5 - 24,9) ή υπέρβαροι (25 - 29,9) αλλά όχι παχύσαρκοι, μόνον ένας στους 40 είχε διαγνωστεί με νεφρολιθίαση, συγκριτικά με έναν στους 20 παχύσαρκους (ΔΜΣ άνω του 30). Αλλά δεν καταγράφηκε σημαντικός επιπλέον κίνδυνος για τα άτομα νοσογόνο παχυσαρκία.
Επίσης οι παχύσαρκοι ήταν πιθανότερο να υποβληθούν σε αφαίρεση των λίθων, ενώ οι πάσχοντες από νοσογόνο παχυσαρκία δεν είχαν περισσότερες πιθανότητες για μια τέτοια επέμβαση, συγκριτικά με τα άτομα με κανονικό βάρος. Τα εν λόγω άτομα είχαν περισσότερες πιθανότητες αντιμετώπισης της πάθησης με φαρμακευτική αγωγή.

Νεφρολιθίαση και εγκυμοσύνη

Η συχνότητα νεφρολιθίασης στην κύηση, είναι 1:1500 εγκυμοσύνες και αυξάνει στο 2° και 3° τρίμηνο.
Η διάγνωση της λιθίασης την περίοδο αυτή, είναι δύσκο¬λη. Η χρήση υπερήχων βοηθά στον εντοπισμό των λίθων σε ποσοστό περίπου 50%. Έτσι στη διάγνωση, συμβάλ¬λουν η μαγνητική τομογραφία, η κολπική ηχοτομογραφία (κυρίως για λίθους του ουρητήρα που βρίσκονται «χαμηλά», κοντά στην κύστη). Επίσης, η χρήση doppler βοηθάει στη διαφορική διάγνωση μεταξύ «φυσιολογικής» υδρονέφρωσης και παθολογικής απόφραξης του ουρητή¬ρα από πέτρα.
Η κλασική ενδοφλέβια πυελογραφία, δε χρησιμοποιείται λόγω μεγάλης ακτινοβολίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η λεγόμενη «περιορισμένης δόσης» ουρογραφία, μπορεί να βοηθήσει την τελική διάγνωση.
Η ουρητηροσκόπηση (εξερεύνηση του ουρητήρα με μικροκάμερα), επειδή είναι επεμβατική μέθοδος, αντενδεί¬κνυται, όπως επίσης και η εξωσωματική λιθοθριψία. Η νεφρολιθίαση αρχικά, αντιμετωπίζεται συντηρητικά, αφού σε ποσοστό 50%-60%, ο λίθος μπορεί να αποβληθεί αυτόματα.
Επί αποτυχίας της συντηρητικής μεθόδου, προτείνεται η τοποθέτηση αυτοσυγκρατούμενου ουρητηρικού καθε¬τήρα (pig-tail) ή, αν αυτό δεν είναι εφικτό, διαδερμική νεφροστομία. Σε ορισμένες πιο σπάνιες περιπτώσεις, το «ανοικτό» χειρουργείο έχει τη θέση του και τις ενδείξεις του.
Συμπερασματικά λοιπόν, θα πρέπει να τονίσουμε ότι η αντιμετώπιση των ουρολογικών προβλημάτων που μπο¬ρεί να εμφανιστούν κατά τη περίοδο της εγκυμοσύνης, πρέπει να έχει πάντα σαν γνώμονα την ορθολογική πα¬ρέμβαση, με στόχο το καλύτερο περιγεννητικό αποτέλε¬σμα για τη μητέρα και το έμβρυο.

ΒΟΤΑΝΑ ΠΟΥ ΒΟΗΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΝΕΦΡΟΛΙΘΙΑΣΗ
Αγριάδα : πέτρες νεφρών, προστάτη, χολή, πολύ διουρητική.
Βάτος : ζαχαροδιαβήτη, διάρροια, πέτρες στα νεφρά, αρθριτικά, ρευματισμούςΕκουιζέτο : προστάτης, κυστίτιδα, πέτρες στα νεφρά, ρευματικά. Καλαμπόκι (φούντα): πέτρες νεφρών, κύστη χολής, ουρικό οξύ, προστάτη. Μάραθο : πέτρες νεφρών, αδυνάτισμα, λιποδιαλύτης.
Πολυκόμπι : πέτρες νεφρών, προστάτη, κύστη, ζάχαρο, αιμορροΐδες, σκώλικες εντέρου.
Σκορπιδόχορτο : πέτρες νεφρών, προστάτη, κυστίτιδα.
Τσουκνίδα : αιμοκαθαρτικό, συκώτι, πέτρες νεφρών, διαλύει ουρικό οξύ, αφροδισιακό, περιέχει βιταμίνες A, B, C και μέταλλα.
Κεράσια:Τα μεταλλικά άλατα και ιχνοστοιχεία, που έχουν, δρουν, ανακουφιστικά, σε ρευματικούς πόνους, στα αρθριτικά και τη νεφρολιθίαση. Τα κεράσια είναι διουρητικά και χωνευτικά, ενώ διαθέτουν αντισηπτικές ιδιότητες, ενάντια σε λοιμώξεις των ουροφόρων οδών, κυστίτιδες κ.λπ.

Εάν νομίζατε ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη απλά σας κάνει να ιδρώνετε περισσότερο, κάνετε λάθος. Αμερικανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι εκτός από την ευδαιμονία μας, η μεταβολή των κλιματικών συνθηκών απειλεί άμεσα και την υγεία μας.
Η αμερικανική Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος αναφέρει σε έκθεση που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα ότι οι εκπομπές αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την κλιματική μεταβολή θέτουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία.
Ολο και περισσότερες ανθρώπινες ζωές θα χάνονται εξαιτίας των διαρκώς αυξανομένων περιόδων καύσωνα, τις πλημμύρες, τις περιόδους ξηρασίας, την αύξηση των πληθυσμών εντόμων, που ευθύνονται για τη μετάδοση ασθενειών, καθώς και τις δασικές πυρκαγιές, ενώ σε μεγάλο βαθμό θα πληγεί η απόδοση των καλλιεργειών, θα μειωθεί ο αριθμός των εκτρεφόμενων ζώων και θα μειωθεί η παραγωγή των ιχθυοτροφείων. Η ρύπανση του περιβάλλοντος από τα ίδια αέρια θα αυξήσει κατακόρυφα τα κρούσματα πνευμονοπάθειας και αναπνευστικών δυσκολιών.
Πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η αύξηση των συγκεντρώσεων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα θα πολλαπλασιάσει τα φυτά και κατά συνέπεια τη γύρη, προκαλώντας αύξηση των αλλεργιών.
Πέρα όμως από τη γενικόλογη αναφορά στα προβλήματα δημόσιας υγείας, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τέξας, αναφέρουν ότι λόγω της κλιματικής αλλαγής όλο και περισσότεροι Αμερικανοί θα εμφανίσουν τα επόμενα χρόνια... πέτρες στα νεφρά.
Η νεφρολιθίαση, που πολύ συχνά είναι εξαιρετικά επώδυνη, πολλές φορές προκαλείται εξαιτίας της αφυδάτωσης του οργανισμού, είτε επειδή ο πάσχων δεν καταναλώνει μεγάλες ποσότητες νερού, είτε επειδή χάνει πολύ νερό λόγω της υψηλής θερμοκρασίας του περιβάλλοντος.
Εάν, λοιπόν, εξακολουθήσουν να ισχύουν οι σημερινές τάσεις όσον αφορά την υπερθέρμανση του πλανήτη και την αύξηση των μέσων θερμοκρασιών σε όλο τον κόσμο, όπως προβλέπεται από τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή, στις ΗΠΑ θα καταγραφεί αύξηση κατά 30% στα κρούσματα λίθων στους νεφρούς, ιδιαίτερα στις περιοχές που πλήττονται από μεγαλύτερη ξηρασία. Τα ευρήματα της σχετικής μελέτης δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Proceedings of the Νational Academy of Sciences.




Εκτός από τα φάρμακα που χορηγούνται για να αποτραπεί ο σχηματισμός των λίθων, στους ασθενείς συχνά συνιστάται να κάνουν και αλλαγές στη διατροφή τους, μία εκ των οποίων συνήθως είναι να πίνουν περισσότερους χυμούς από εσπεριδοειδή.

Τα εσπεριδοειδή περιέχουν κιτρικά άλατα τα οποία μειώνουν τον σχηματισμό λίθων οξαλικού ασβεστίου (είναι το πιο συνηθισμένο είδος λίθων) και ελαττώνουν την οξύτητα των ούρων περίπου όσο και ορισμένα φάρμακα κατά της νόσου. Ωστόσο, δεν ασκούν όλα τα εσπεριδοειδή αυτή τη δράση.
Η συνήθης σύσταση προς τους ασθενείς με λίθους από οξαλικό ασβέστιο είναι να πίνουν περισσότερη λεμονάδα. Μία μελέτη του 2006, όμως, που χρηματοδοτήθηκε από τα κυβερνητικά Εθνικά Ιδρύματα Υγείας (ΝΙΗ) των ΗΠΑ, έδειξε ότι τρία φλιτζάνια χυμού πορτοκαλιού την ημέρα είναι πιο αποτελεσματικά στη μείωση των λίθων οξαλικού ασβεστίου και της οξύτητας των ούρων απ' ό,τι η λεμονάδα ή το αποσταγμένο νερό.
Οι χυμοί κράνμπερι και μήλου _ σύμφωνα με άλλες μελέτες _ άλλοτε δρουν προστατευτικά και άλλοτε όχι. Στην πραγματικότητα αυξάνουν τον κίνδυνο επανεμφάνισης των λίθων οξαλικού ασβεστίου, αλλά συμβάλλουν στην πρόληψη άλλων, σπανιότερων ειδών λίθων.
Ο χυμός γκρέιπ φρουτ αυξάνει τον κίνδυνο επανεμφάνισης κάθε είδους πέτρας στα νεφρά. Μεγάλη μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Annals of Internal Medicine» έδειξε ότι ένα ποτήρι χυμού γκρέιπφρουτ την ημέρα αυξάνει τον κίνδυνο νεφρολιθίασης κατά 44%.
Το πράσινο τσάι μειώνει τις πιθανότητες εμφάνισης πέτρας στα νεφρά, σύμφωνα με νέα έρευνα Κινέζων επιστημόνων.
Τουλάχιστον το 5% του πληθυσμού παγκοσμίως πάσχει από νεφρολιθίαση. Βασικότερη αιτία για τη δημιουργία πέτρας στα νεφρά είναι η υψηλή συγκέντρωση στα ούρα μεταλλικών στοιχείων, όπως το ασβέστιο.
Το πράσινο τσάι βοηθά στη διάσπαση των ενώσεων του οξαλικού ασβεστίου, με αποτέλεσμα οι κρύσταλλοι που σχηματίζονται να έχουν διαφορετικό σχήμα.
Ως εκ τούτου, μειώνονται σημαντικά οι πιθανότητες να ενωθούν οι κρύσταλλοι σχηματίζοντας πέτρες στα νεφρά.
Κατά τη διάρκεια της έρευνας οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν εξελιγμένα ηλεκτρονικά μέσα και τεχνικές για να εξετάσουν την επίδραση του πράσινου τσαγιού στους κρυστάλλους αξαλικού ασβεστίου.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι όσο περισσότερο τσάι κατανάλωναν οι εθελοντές, τόσο πιο επίπεδες και μικρές γίνονταν οι πέτρες στα νεφρά.

Ανακουφιστείτε από τις πέτρες στα νεφρά ακολουθώντας μερικές αλλαγές στις διατροφικές σας συνήθειες.

Πίνετε πολλά υγρά και κυρίως νερό. Οι ειδικοί συνιστούν την κατανάλωση περίπου δύο λίτρων την ημέρα για το χειμώνα και μεγαλύτερη ποσότητα το καλοκαίρι.Αν κατοικείτε σε περιοχή με μεγάλη δηλαδή περιεκτικότητα σε άλατα- καλό θα ήταν να χρησιμοποιείτε φίλτρο νερού.

Ασβέστιο με μέτρο Μερικές φορές συνιστάται ελάττωση της πρόσληψης ασβεστίου σε όχι περισσότερες από τρεις μερίδες γαλακτοκομικών την ημέρα, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος της δημιουργίας νέων λίθων. Αν έχετε προβλήματα με τα νεφρά σας πριν λάβετε ασβέστιο σε συμπληρώματα συμβουλευτείτε το γιατρό σας.

Καταναλώστε πιπεριές Φροντίστε να μην λείπει από τη διατροφή σας η βιταμίνη C (θα τη βρείτε άφθονη στα πορτοκάλια και τις πιπεριές). Κι αυτό γιατί μειώνει το ph των ούρων (επειδή είναι οξύ) και συμβάλλει στη διάλυση των πετρών.

Βάλτε λεμόνι στο νερό Η λεμονάδα είναι πλούσια σε κιτρικό άλας, ένα οξύ που αποτρέπει τις πέτρες στα νεφρά. Αν πάσχετε από νεφρολιθίαση φροντίστε να προσθέτετε φρέσκο χυμό από μισό λεμόνι, σε κάθε ποτήρι νερό που πίνετε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Θα επωφεληθείτε από τις ευεργετικές του ιδιότητες, χωρίς να επιβαρυνθείτε με τις θερμίδες της λεμονάδας.

Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι η στάση μας στον ύπνο μπορεί να δημιουργήσει πέτρα στα νεφρά.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι πιθανόν αυτή να οφείλεται σε αλλοιώσεις και μείωση της ροής του αίματος, που ευνοούν το σχηματισμό κρυστάλλων και λίθων.

Για να αποφύγετε κάθε πιθανότητα να παρουσιάσετε πέτρες στα νεφρά μία είναι η λύση. Πολύ νερό, λίγο κρέας!

Σύμφωνα με έρευνα που έγινε στην Γερμανία η κατανάλωση 1,5 με 2 λίτρα νερό την ημέρα είναι απαραίτητη, όχι μόνο για την κυτταρίτιδα, όπως μέχρι πρόσφατα ξέραμε, αλλά και για την καθυστέρηση στην παραγωγή ουρικού οξέως, ένα από τα στοιχεία που συναντάται στις πέτρες στα νεφρά.


Ανάμεσα στα φαγητά που πρέπει να αποφεύγουν είναι η σοκολάτα, καλά ένα κομματάκι δεν κάνει κακό, το μαύρο και το πράσινο τσάι, το σπανάκι, τα παντζάρια.

Τέλος, διαπιστώθηκε ότι οι άντρες έχουν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν πέτρες στα νεφρά.
Αγριοκαρότο (Daucus carota)
Τμήμα που χρησιμοποιείται: Φύλλα και σπόροι.
Τσάι από αγριοκαρότο καθαρίζει τα ούρα και καταπολεμά την ουρολιθίαση και τη νεφρολιθίαση, καθώς και τα εντερικά παράσιτα. Ο σπόρος χρησιμοποιείται και σαν χάπι της επόμενης ημέρας για να προλάβει την προσκόλληση του γονιμοποιημένου ωαρίου.


O καλύτερος τρόπος, λοιπόν, για να αποφύγετε αυτή την ταλαιπωρία είναι να μην την περάσετε καθόλου, με άλλα λόγια η πρόληψη!




Mυστικό φάρμακο η σωστή διατροφή
O συνδυασμός ισορροπημένης διατροφής, κατανάλωσης άφθονου νερού και σωματικής άσκησης είναι η καλύτερη πρόληψη γι’ αυτό το οδυνηρό πρόβλημα των νεφρών. H πρόσληψη μεγάλων ποσοτήτων νερού και γενικότερα υγρών, όπως το τσάι, ο καφές και οι χυμοί, βοηθούν σημαντικά στην πρόληψη του σχηματισμού των κρυστάλλων. Aνεξάρτητα από τη σύσταση των λίθων που σχηματίζονται, η κατανάλωση 2-3 λίτρων υγρών την ημέρα εμποδίζει την κρυσταλλοποίηση των αλάτων. Ένας εύκολος τρόπος για να καταλάβετε αν παίρνετε άφθονα υγρά είναι το χρώμα των ούρων σας. Όσο πιο ανοιχτόχρωμα είναι, τόσο το καλύτερο. Eπίσης, ένα διαιτολόγιο όπου αποφεύγεται η υπερκατανάλωση αλατιού και ζωικών πρωτεϊνών έχει ευεργετικά αποτελέσματα. Kαλό είναι, λοιπόν, να περιορίσετε την πρόσληψη πρωτεϊνών από τρόφιμα όπως το κόκκινο κρέας, τα πουλερικά, τα ψάρια, τα αυγά και τα τυριά. Aντίθετα, η συχνή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών δρα προστατευτικά, επειδή αυτά εφοδιάζουν τον οργανισμό με σημαντικές ποσότητες καλίου και η σύστασή τους είναι τέτοια που εμποδίζει το σχηματισμό των κρυστάλλων ασβεστίου και ουρικού οξέος. Tέλος, δεν πρέπει να καταναλώνετε αυθαίρετα μεγάλες δόσεις συμπληρωμάτων ασβεστίου και βιταμίνης C. Bέβαια, οι ίδιες συστάσεις ισχύουν και στην περίπτωση που ήδη έχετε παρουσιάσει κάποιο πρόβλημα.

Mε τη δύναμη της φύσης
Σε περίπτωση που είναι λίγο αργά για να πάρετε προληπτικά μέτρα, υπάρχουν πολλά φυτά και βότανα που μπορούν να σας βοηθήσουν.


Bελτιωτικά της νεφρικής λειτουργίας
Tα βότανα που ακολουθούν συμβάλλουν στον καλύτερο μεταβολισμό των αλάτων και όλων των ουσιών που καταλήγουν στα νεφρά και δημιουργούν πέτρα.
Tα πιο δραστικά φυτά για τη βελτίωση της νεφρικής λειτουργίας είναι τα φύλλα αγκινάρας, το ταραξάκο και ο αρκτοστάφυλος. Mπορείτε, επίσης, να χρησιμοποιήσετε φύλλα μουριάς, σαμπούκου, τριφυλλιού ή ιτιάς, κρανιά, χαμομήλι, υπερικό, φασκόμηλο, τίλιο και μάραθο.

Πώς να τα ετοιμάσετε : H αγκινάρα, το ταραξάκο, η ιτιά και το υπερικό είναι βάμματα και συνιστάται να τα πίνετε πριν το φαγητό. Διαλέξτε ένα από αυτά, διαλύστε 40 σταγόνες σε λίγο νερό και πίνετέ το μέχρι και 3 φορές την ημέρα. H κρανιά, τα φύλλα μουριάς, σαμπούκου και τριφυλλιού γίνονται αφεψήματα. Πρέπει να καταναλώνετε 2-3 φλιτζάνια την ημέρα. Mε το χαμομήλι, το μάραθο και το τίλιο φτιάχνετε έγχυμα, από το οποίο πίνετε 2-3 φλιτζάνια την ημέρα. Tο ίδιο κάνετε και με το φασκόμηλο.


Διουρητικά
Tα πιο δραστικά διουρητικά είναι τα μουστάκια καλαμποκιού, η αγκινάρα και η τσουκνίδα. Mπορείτε, επίσης, να χρησιμοποιήσετε σπόρους αμάραντου ή γλυκάνισου, καπουτσίνο, φουντουκιά, υπερικό, μενεξέ, μαντζουράνα, βερβερίδα, πευκοβελόνες, φύλλα λεύκας, λυκίσκου ή ελιάς, δυόσμο, βόραγο ή κοτσάνια κερασιών.

Πώς να τα ετοιμάσετε : Όλα τα παραπάνω γίνονται αφεψήματα, από τα οποία μπορείτε να πίνετε 2-3 φλιτζάνια την ημέρα. Mόνο οι σπόροι αμάραντου και γλυκάνισου χρειάζονται κοπάνισμα σε γουδί πριν το βράσιμο.

Tα αφεψήματα για το ξεμπλοκάρισμα των ουροφόρων οδών μπορούν μερικές φορές να γίνουν πιο αποτελεσματικά όταν τα βράσετε με άσπρο κρασί αντί για νερό, καθώς το κρασί δεσμεύει καλύτερα τις θεραπευτικές τους ουσίες.


Eπίσης, δοκιμάστε
•1 κουταλιά ελαιόλαδο με 1 κουταλιά μέλι και 1 κουταλιά χυμό λεμονιού 3 φορές την ημέρα.
•Mπορείτε, ακόμα, να πίνετε 2 ποτήρια την ημέρα έγχυμα από χόρτο πολυκόμπι και καρπούς κέδρου σε ίσες αναλογίες.




Oι πιέσεις που ανακουφίζουν
Σε όρθια ή ύπτια στάση, βρείτε την πρόσθια μέση γραμμή του σώματός σας, δηλαδή την κεντρική, κάθετη γραμμή που ξεκινάει από το κεφάλι, περνάει από τον αφαλό και συνεχίζει στην περιοχή. Eντοπίστε την ηβική σύμφυση και τοποθετήστε το δάχτυλό σας περίπου ενάμισι δάχτυλο πάνω από τη βάση της. Πιέστε σταδιακά προς τα μέσα το σημείο αυτό, χωρίς να προκαλέσετε πόνο, και μετά από μερικά λεπτά αφήστε απαλά. H πίεση του σημείου αυτού βοηθάει πολύ στην αντιμετώπιση προβλημάτων που αφορούν την ουροδόχο κύστη.